Na een weblogstilte van bijna 2 weken maar weer eens een update vanuit Laos. Het leven blijft hier ontzettend relaxed, en we kunnen ons daar verrassend goed aan aanpassen! Op dit moment zitten we al 2 dagen in Luang Prabang, waar we ook al twee dagen helemaal niets hebben gedaan omdat steeds als we om 11 uur uit ons bed komen rollen we tot de conclusie komen dat het wel heel erg warm is buiten en we beter weer op ons balkonnetje in de schaduw kunnen gaan zitten om een boek te lezen! Maar later meer over Luang Prabang, we hebben de twee weken daarvoor immers ook weer een hoop gedaan!

De slaapbus die ons naar Vientiane zou brengen was inderdaad zoals de folder beloofde een 2-persoons bed met TV en airco alleen bleek het bed een ietsiepietsie aan de krappe kant, wat het slapen wat ongemakkelijk maakte (een 10 uur durende hobbelweg speelde ook een beetje mee...). Wat dan weer wel echt briljant was waren de TV's die tegen het plafond van de bus waren gelijmd zodat je liggend op je bedje op het plafond actiefilms met Jet Li kon kijken! Weliswaar in het Laotiaans nagesynchroniseerd, maar heel veel tekst hoef je ook niet te volgen bij dit soort Kung Fu films! Vientiane bleek een erg leuke hoofdstad te zijn. Prijzen van hotels lagen jammer genoeg wat hoger dan in de rest van het land, maar onze kamer in het 'Relax en Dream Away Guesthouse' (mag ik een teiltje...) was prima en nog steeds maar een kleine 6 euro. Tijdens het ontbijt op de eerste dag hoorden we toevallig van een Duitse reiziger dat Thailand tegenwoordig nog maar visums voor 15 dagen verstrekt aan de grens en dat als je langer wil blijven je een visum moet aanvragen bij de Thaise ambassade. Die zat dan gelukkig weer in Vientiane, maar met het naderende weekend was het toch nog even haasten om voor 11 uur bij de ambassade te zijn om ons visum aan te vragen. Daar zijn we nog langer mee kwijt geweest dan gehoopt, met name doordat we eerst nog nieuwe pasfoto's moesten laten maken en er een kleine 100 andere toeristen voor ons waren om een visum aan te vragen en op te halen... Naast de Thaise Ambassade hebben we in Vientiane met name veel door het centrum geslenterd langs oude Frans-koloniale gebouwen en oude tempels met de That Luang tempel als hoogtepunt, een kitcherige gouden tempel die tevens dienst doet als het nationale symbool van Laos. Op een van onze slentertochten liepen we toevallig langs het Nationale Stadion waar twee voetbalteams zich aan het opstellen waren. De teams bleken Laos en Thailand te zijn en tussen de locals hebben we een leuke avond in het voetbalstadion gehad! Als afsluiter hebben we zelfs nog even gebowld bij de lokale bowling-baan waar Wouter genadeloos hard heeft verloren.

Volgende stop op de reis was Vang Vieng, de stad die met name bekend staat om het Tuben. Tuben - oftewel in een vrachtwagen binnenband de rivier af dobberen en onderweg heel veel bier drinken - trekt een heel ander publiek aan dan de rest van Laos, en dat was gelijk duidelijk bij binnenkomst van het stadje. Waar de rest van Laos erg rustig, sereen, stil en conservatief is lopen in Vang Vieng hordes touristen in bikini over straat, de meesten met een biertje in hun hand of een tube om hun nek en luid schreeuwend. Iets wat je eerder in Salou zou verwachten dan in een land als Laos. In Nederland wordt er door met name het Wilders-front altijd zo gezeikt over dat buitenlanders zich niet aanpassen aan de lokale cultuur. Misschien zou meneer Wilders eens in Vang Vieng moeten gaan kijken om te zien hoe goed de (o.a) Nederlandse toeristen zich hier aanpassen aan de Laotiaanse cultuur... Gelukkig was de omgeving van Vang Vieng echt schitterend en zodra je het dorp uit bent kom je alle dronken backpackers ook niet meer tegen. Voor we ons aan het tuben hebben gewaagd hebben we eerst maar 2 dagen gefietst en gewandeld door de bergen en rijstvelden en gezommen in kristalheldere bergstroompjes. Uiteraard hebben we ons daarna ook 'verdiept' in het tube-gebeuren. Bij aankomst werd direct duidelijk wat alle backpackers naar dit plaatsje trekt: op een stuk van 200 meter langs de Nam Tha rivier staan een tiental barren waar enkele honderden mensen onder het genot van luide muziek helemaal uit hun dak staan te gaan. Elke bar heeft zijn eigen entertainment in de vorm van een grote liaan achtige constructie waaraan je jezelf kan lanceren in de rivier. Getubed wordt er eigenlijk maar heel weinig, behalve dan tussen de barretjes. Er zijn er zelfs een groot aantal die niet eens een tube meenemen, maar gewoon zwemmen van bar tot bar. Slechts een handjevol tubers redt het tot het einde van de rivier (3 km verderop), de meesten worden in dronken toestand weer met de tuktuk teruggebracht naar het centrum, soms zijn ze niet verder gekomen dan de tweede bar... Wij hebben een beetje een middenweg gevonden, en wel wat barretjes aangedaan om een lekker biertje te drinken, en Wouter heeft zich zelfs gewaagd aan een van de water-attracties (zie filmpje), maar we hebben met name heerlijk in onze tube gedobberd en genoten van het schitterende landschap!

Na Vang Vieng hebben we nog even een korte 1-daagse stop gemaakt in Phonsavan en daar de Plain of Jars gezien. Verspreid over een 20-tal sites liggen honderden 2000-jaar oude stenen potten, sommigen wel 3 meter hoog en breed. De meeste geleerden denken dat de potten deel uitmaken van een begrafenis-ritueel van een volk wat inmiddels uitgestorven is. Lokale mythe is echter dat er 10-meter hoge mensen woonden op de plains die de potten als whiskey-glazen gebruiken. Onze Laotiaanse gids vond (zonder blikken of blozen) die laatste theorie het meest waarschijnlijk, maar juist dat maakt dat de Laotianen zo'n relaxed volk zijn!

Inmiddels zijn we dus in Luang Prabang in het Noorden van Laos. Deze Unesco Werelderfgoed stad is in 1 woord adembenemend. Het is de mooiste stad van onze reis, en misschien wel de mooiste stad waar we ooit zijn geweest. Midden tussen de groene heuvels en de rivieren (o.a. de Mekong) ligt een wirwar van foto-genieke straatjes en tempels en de sfeer hier is heerlijk relaxed. Na onze eerdergenoemde relax-dagen gaan we morgen ook echt een poging doen om de omgeving van de stad te verkennen door op een gehuurde motorbike (jaja, daar is ie weer!) naar grotten en watervallen in de buurt te rijden! Als we hier dan uitgekeken en geshopped zijn (Anne heeft de smaak goed te pakken!) gaan we waarschijnlijk na het weekend door naar Thailand voor ons laatste land van onze reis!

Tenslotte, maar niet onbelangrijk: Oma, heeeel erg bedankt voor de extra foto-ruimte! We hebben er maar gelijk gebruik van gemaakt door dit keer extra veel foto's op de site te zetten!

Liefs,

Wouter en Anne