Over 2 uur vertrekt onze minibus naar het vliegveld in Bangkok, mooi excuus dus om voor de laatste keer (vanuit Azie dan) het weblog bij te werken en jullie weer te vertellen over hoe we weer afgezien hebben de afgelopen week.

Na de rust en stilte van Noord- en Oost-Thailand was Bangkok even wennen. Rotterdam is natuurlijk niet klein, dus we zijn wel wat gewend, maar de 7.7 miljoen inwoners van Bangkok maken het leven hier ietwat chaotischer dan in een klein provinciestadje als Pai (4000 inwoners). Alleen de 8 kilometer-lange busrit vanaf het busstation naar Khao San Road duurde al een kleine 2 uur in de avondspits. Het vinden van een hotel was gelukkig niet zo lastig dankzij een goede tip van Geerhard, en het zwembad op het dak van het hotel was een welkome afkoeling na een dag in de hitte en het stof. Echt veel sight-seeen hebben we onze eerste daagjes in Bangkok niet gedaan, behalve dan een paar tempels waar we door een vriendelijke Tuk-tuk chauffeur voor praktisch gratis zijn heengereden (we moesten natuurlijk wel wat tailor-shops en reisbureau's af zodat hij zijn 'gratis' benzine bonnen kon verzamelen...). Maar zoals elke toerist hier in Bangkok hebben we ons wel gestort in het fenomeen 'Buckets-drinken' op Khao San Road. Een klein strandemmertje wordt volgegooid met SamSong (thaise whiskey... jawel Loes, we hebben ons toch weer aan lokaal brouwsel gewaagd), red-bull, cola en ijs, voorzien van een rietje of 4 et voila, het recept voor een avondje alcoholmisbruik is compleet!

Om een beetje bij te komen van deze bucket-madness en drukte stond Koh Chang op het programma. We hebben ons gelukkig geen dure bus laten aansmeren bij een van de louche reisbureau's maar lekker zelf met de locals op pad gegaan in de bus, skytrain, weer een bus, taxi, ferry en weer een taxi. Het klinkt heel wat, maar aan het eind van de dag heb je heel wat Baht bespaard! Het resort wat we hadden uitgezocht en 's ochtends hadden gebeld bleek bij nader inzien nog veel geweldiger dan de omschrijving. Een 10-tal bungalows om een mooi zwembad met nog geen meter daarachter het strand en de zee. Een 10-tal Thaise en Cambodjaanse medewerkers die je zelfs niet eens je eigen biertje van de bar naar je veranda lieten tillen. Alle ingredienten voor een perfectie strandvakantie dus! Alhoewel het af en toe ook heel hard werken was. Moet je een ananas of een mango shake? Ga je voor of na het ontbijt een duik nemen in het zwembad? Wordt het vis of kip van de BBQ 's avonds? Laat je je biertje bezorgen op je veranda of ga je dat hele stuk naar het strand lopen om hem daar op te drinken? Jullie snappen, het was afzien op Koh Chang... Hebben we dan echt helemaal niets gedaan op het eiland? Nope, helemaal niets. Nou ja, met de brommer zijn we nog naar een waterval gereden om daar te zwemmen en 1 keer zijn we nog naar een ander strand gereden om onszelf daar dezelfde ingewikkelde vragen te stellen (het werd een Ananas-shake voor de geinteresseerden). En verder hebben we inderdaad echt helemaal niets gedaan, heerlijk!

De afgelopen 2 dagen hebben we ons in Bangkok weer vermaakt met shoppen en buckets op Khao San Road, en vandaag zijn we ook nog naar een tempel gegaan, goed he?! Al met al een heerlijke afsluiter van 4 heerlijke maanden in Zuid-Oost Azie! We hebben ontzettend veel gezien en gedaan, nieuwe vrienden gemaakt, vooroordelen gekregen over toeristen uit bepaalde landen met een A die eindigen op Merika en andere vooroordelen juist weer weggenomen (Japanners zijn eigenlijk hele vriendelijke mensen met een ontzettend doorzettingsvermogen, en ook al spreken ze geen woord Engels, ze doen het toch maar allemaal, bijvoorbeeld je PADI halen en het niet erg vinden dat je instructeur je na 5 minuten geduldig uitleggen je uiteindelijk maar gewoon overboord duwt en je aan je lot overlaat in het water), veel geleerd over de Aziatische cultuur, de geschiedenis en de mensen hier en ook onszelf weer wat beter leren kennen. Dat hele reizen is ons zeer goed bevallen en de eerste gesprekken over 'Where next?' hebben al plaatsgevonden!

Jullie allemaal heel erg bedankt voor het lezen van onze ellenlange verhalen en het bekijken van onze honderden foto's en met name voor jullie leuke reacties op het weblog, via de mail en de telefoon! Naast al onze eigen belevenissen was het ook erg leuk om zo een beetje van het thuisfront op de hoogte te blijven!

Mensjes, wij gaan nog 1 keer Pad-Thai eten, Leo bier drinken, de freak-show die Khao San Road heet bekijken en met name nog even genieten van de 30+ graden hier, het vooruitzicht van regen, wind en ijs boezemt ons nogal angst in...

Liefs en tot snel,
Wouter en Anne